Terug in Amerika

Dag lieve mensen!

Sinds 14 Augustus ben ik weer lekker terug in Amerika. Het is fijn terug te zijn. :)

14 Augustus kwam ik in het begin van de middag na een lange vlucht aan. Mijn papieren waren niet helemaal goed om de grens over te komen omdat ik een kopie van mijn I20 formulier had in plaats van het origineel. Gelukkig had ik vrijwel geen problemen met de douane omdat ik een brief van school met uitleg, mijn klassenlijst voor volgend kwartaal en mijn cijferlijst mee had. Ik werd door Tracy opgepikt en ze was duidelijk blij om mij weer te zien. Toen we thuis aankwamen begonnen de jongens, die in de garage al stonden te wachten, meteen tegen mij te praten. Ik heb mijn tas in de garage opengegooid om de klompjes die ik voor Tracy had gekocht eruit te halen en mijn schoenen meteen in het rek te zetten. Daarna heb ik lekker gegeten. Een uurtje na het eten werd ik helemaal niet lekker en heb ik alles er weer uit gegooid. Een beetje jammer, maar wat was het fijn om weer thuis te zijn.
15 augustus ben ik even naar school geweest om met mijn advisor Tara mijn studieplan door te nemen. Toen ik daarmee klaar was ging in nog even kijken of Mike, de man die Nederlandse studenten naar GRCC haalt, aanwezig was. Hij was jammergenoeg net vertrokken en de eerste volgende keer dat hij weer op aanwezig zou zijn was de week erop volgend. 's Avonds heb ik met Angela en Dream een rondje door de wijk gelopen. Dream was voor een paar dagen terug in Auburn en Angela zou de volgende dag naar Taiwan vertrekken. Heb die avond nog even mijn tas gepakt.
16 augustus zijn we vertrokken naar Oregon om te gaan kamperen. De familie, iemand van een agency, haar zus, een oma van een van de studenten en een student met zijn ouders. Op de weg naar de camping zijn we gestopt bij een outletmall omdat er geen belasting zit op artikelen in Oregon en outlet heeft heel veel korting. Toen we daar eindelijk klaar waren zijn we verder gaan rijden. De weg naar de camping ging niet vlekkeloos. De band van de huurauto was kapot dus hebben we een aantal uren bij een tankstation op de AAA, de Amerikaanse ANWB, staan wachten. De kinderen vonden er niets aan, maar ondanks het lange wachten was het toch wel gezellig. 's Avonds kwamen we pas laat bij de camping aan en we hebben de tenten in het donker op moeten zetten.
17 Augustus zijn we op zoek gegaan naar oesters en krab, omdat die andere mensen dat lekker vonden. Bij de krabben plaats hebben we wilde zeehonden gezien! Die avond heb ik 10 krabben schoongemaakt en een heleboel oesters geopend. Ik wilde me toch een keer van de beste kant laten zien wat eten betreft, dus ik een oester geprobeerd. Zo VIES! Ik had dat ding voor 5 minuten in mijn mond en wilde het perse doorslikken. Maar toen ik kauwde, omdat dat moest, ging ik bijna over mijn nek. Toch nog geprobeerd om door te slikken, maar door kokhalzen kwam het er toch niet in. De krab was wel oké, maar vind het niet heel erg enorm lekker.
18 Augustus zijn we doorgereden naar een andere camping. Die camping lag helemaal aan zee. Die avond hebben we met z'n alle naar de zonsondergang gekeken. Op het strand zagen we een skelet liggen waarvan we denken dat het van een zeehond of iets is.
19 Augustus zijn Alvin, de kinderen en ik naar een vuurtoren gereden waar we bij de vorige campingtrip ook zijn geweest. Het was echt supermooi en we hebben er ook nog een paar zeeleeuwen gezien. Tracy en de rest was niet mee omdat ze naar een ander shoppingcentrum waren.
20 Augustus was het Eugenes verjaardag. Die dag gingen we terug. Op de terugweg zijn we bij de Tilamook, een ijs en kaasfabriek, gestopt. We zijn na de Tilamook snel terug gereden omdat Bryan naar zijn voetbaltraining moest. Op de weg terug naar huis zijn we nog even naar een ijswinkel gereden om een verjaardagstaart voor Eugene te kopen.
21 Augustus ben ik even naar school gegaan om Mike te zien. Heb hem laten weten dat er nog steeds geen duidelijkheid was over de studiefinanciering was en dat ik mijn moeder wel even liet bellen of er eindelijk een antwoord was. Ook weer mijn tas gepakt voor Whistler.
22 Augustus zijn we vertrokken naar Whistler waar Alvin zijn triatlon heeft. We zijn in Vancouver gestopt om Dim Sum, een soort bapao, te eten. Was best wel lekker! Toen we in het hotel aankwamen en ik naar buiten keek zag ik dat we uitzicht hadden op de skibaan waar ik in December een hele dag heb doorgebracht omdat ik een klein beetje bang was op de skies. We hebben even in een tijdje in het zwembad gezeten.
23 augustus hebben we een tijdje door Whistler rond gelopen en hebben de centrale plaats van de Ironman bezocht. Dat was echt super. Tracy en ik zijn samen het dorpje even in geweest en hebben een kopje koffie gedronken. Toen heb ik haar afgezet bij de kabelbaan naar boven omdat ze een vrijkaartje had. Toen ben ik gaan zoeken naar de terugweg naar het hotel die ik niet kon vinden. Ben nog even een bieb ingelopen. Toen ik weer langs de centrale ironmanplaats kwam, nog steeds zoekende naar het hotel, kwam ik een bezorgde Tracy tegen. Bryan zat met Alvin en de andere 2 op de EHBO. Op dat moment wist ze nog niet wat er met hem was, maar ze was zo bezorgd dat ik dacht dat hij om zijn minst 2 benen gebroken had. Gelukkig viel het mee en had hij op beide handen een flinke schaafwond. Die avond heb ik even op de jongens gepast omdat Tracy en Alvin naar de openingsceremonie van de Ironman wilde gaan. Ik heb een spelletje met ze gedaan en ze in bed gestopt. Het was echt super om even op die manier met de jongens te kunnen zijn. Toen Tracy en Alvin terug kwamen hadden ze een verassing voor mij, ze hadden mij en Bryan en Eugene ingeschreven voor de Ironkids, een "race" van 1 mile (1.6km).
24 Augustus had ik om 7.00 uur 's ochtends de soort van race. Ik voelde me heel erg groot als 18 jarige tussen de kleine kinderen. Ik heb de 1 mile in 10 minuten en 23 seconden gerend, en heb een medaille gekregen voor het meedoen. Een paar minuten nadat ik binnen gekomen was kwamen Bryan en Eugene ook binnen. We hebben die middag Alvin's fiets weggebracht naar de wissel en naar de startplaats gefietst. Daar waren 3 racers aan het zwemmen die er niet al te oud en niet slecht uitzagen. Dus ik zei dat tegen Tracy en zij meteen wijzen en foto's maken.... Zo genant.... 's Avonds ben ik met Tracy naar de Ierse pub geweest. Ik mag daar eigenlijk nog geen pub in omdat de leeftijd 19 jaar is. Maar ik kwam naar binnen en ben een lekkere appelcider gedronken. En nog even lekker met Tracy kunnen kletsen.
25 Augustus werd ik rond een uur of 3 wakker omdat Alvin een beetje luidruchtig was. Ik heb hem succes gewenst en ben weer gaan slapen. Om 6 uur ging de wekker en hebben we ons snel aangekleed en zijn richting de start gereden om daar te kijken. Toen we op het strandje stonden zag ik toevallig Alvin lopen. Na wat geschreeuw en gezwaai kwam hij snel het strand op om even dag te zeggen. De start was echt super tof. Al die zwemmers begonnen keihard te zwemmen. Na de start zijn we weer terug gereden en hebben de kids, Tracy en ik even met elkaar liggen slapen. om 9.30 zijn we vertrokken naar de plek waar we als vrijwilliger zouden werken. We hebben daar helpen opzetten en even gewacht tot de eerste renners kwamen. We stonden bij de eerste waterstop die op 1 mile stond. De eerste renners kwamen heel snel voorbij en konden amper het glas met water pakken. Ik heb 2 van de 5 toprenners van water kunnen voorzien wat super tof was. Daarna moesten we nog even wachten tot de amateurrenners kwamen. Echt super tof om ze van water te kunnen voorzien. Die mensen waren zo moe maar sommige konden zelfs nog even "dank je" zeggen of iets als "jullie zijn tof". We hebben daar zo'n 7-8 uur gestaan en het heeft mij enorm geïnspireerd. Sommige renners renden voor hun overleden kinderen, wat ik echt een mooi symbool vind. Andere renners waren van de fiets gevallen en hadden hun hele schouder open liggen maar gingen toch door. Ik heb ook een man gezien die waarschijnlijk is vergeten om zijn tepels af te plakken omdat die helemaal aan het bloeden waren. Maar ze trekken zich er helemaal niets van aan en gaan gewoon door, de bikkels! Alvin kwam rond een uur of 10 's avonds binnen, want heeft er 14 uur en iets van 50 minuten over gedaan. Hij heeft toen iets gegeten en we zijn naar huis gegaan.
26 Augustus zijn we terug naar huis gegaan. We hebben eerst nog even lekker geluched in Whistler en zijn 's middags gaan rijden. In Vancouver hebben we nog even een stop gemaakt bij een super toffe overdekte markt. De dingen die daar verkocht werden zagen er allemaal heel lekker uit. Toen we bij de grens aankwamen was er even een beetje gezeur omdat mijn papieren nog niet helemaal juist waren. Dus Alvin heeft de situatie uitgelegd en de brief laten zien. Daarna konden we meteen doorrijden en kwamen 's avonds laat lekker thuis aan. Toen ik mama en papa facetimde vertelde ze mij dat mijn studiefinanciering afgewezen was en dat ik nu naar de rechter moet om ervoor te vechten. Ik was hier zo verdrietig en boos over dat ik de eerstvolgende paar uur niet kon slapen.
De dagen na mijn afwijziging heb ik met Mike en Alvin gekeken wat we tegen konden doen. Ook heb ik de DUO groep en het NUFFIC gebeld om er achter te komen waarom ik nou eigenlijk afgewezen werd. Ze geven niet echt veel informatie dus heb ook mijn oude decaan benaderd en er is contact geweest met Interlanguage. Interlanguage gaat helpen uitzoeken waarom het niet wordt toegekend door naar NUFFIC te gaan. Ik hoop dat ze meer informatie los kunnen krijgen.
Na de Ironman ben ik heel erg geinspireerd om te gaan trainen voor een triatlon (niet van die afstand, maar een Olympische afstand). Dus ik ben nu elke dag wel wat aan het fietsen, rennen of zwemmen. Ik kan nu al 30 minuten rennen zonder stoppen, dus dat gaat best wel goed en snel vooruit.
31 Augustus ben ik met Alvin en Tracy mee gegaan naar het huis van de chiropractor. Ze hadden daar een BBQ van de mensen waarmee ze trainen op het zwemmen voor een triatlon. Dat was echt een hele Amerikaanse ervaring. Ik heb nog nooit zoiets Amerikaans gedaan. De mensen, de omgeving en alles was zo typisch. Het huis was super groot en heel mooi en de tuin lag aan een meer. Ze hadden 3 waterscooters en een boot waar we op mochten. Ik ben eerst even met de boot mee geweest wat super snel ging. Daarna heb ik bij een van de triatleten achterop de waterscooter gezeten. Hij wilde de mensen op de andere waterscooter nat maken, maar in plaats van hun in het water gooien werden we zelf in het water gegooid. Toen we op de waterscooter gingen mocht ik sturen. We gingen echt supersnel, 55km per uur! Echt heel tof! Daarna heb ik even met Bryan achterop op de waterscooter gezeten. We zijn niet zo snel gegaan omdat ik Alvin beloofd had om voorzichtig te zijn. Na de waterscooter ben ik met die triatleet even gaan opwarmen in de Jacuzzi. Echt super gaaf!
1 September zijn we naar Mount Rainier gegaan. Het duurde een flinke tijd voordat we eindelijk door mochten rijden naar de parkeerplaats. Op het moment dat we bijna bij de parkeerplaats waren zagen we een trauma helikopter op de parkeerplaats landen. Er waren 3 bergbeklimmers op het sneeuwgedeelte naar beneden gestort. Na 2 uur wachten hadden we eindelijk een parkeerplaats gevonden en zijn naar boven gelopen. We zijn niet op het sneeuwgedeelte gegaan omdat je daar speciale spullen voor nodig hebt. We hebben daar een aantal chipmunks gezien. Het uitzicht was echt super! Na de klim zijn we bij een restaurant uit eten geweest en heb een heerlijke burger gegeten met enorm lekkere frieten.
3 September zijn we naar IKEA geweest omdat de kinderen op dinsdag gratis eten en ik nog wat bakken van daar nodig had. Ik heb de bakken gekocht en daarmee kon ik mijn kamer helemaal spik en span maken. Eindelijk en super schone kamer! 's Middags zijn we naar de school van de kinderen gereden omdat ze open huis daar hadden. De klaslokalen zien er best wel anders uit dan die in Nederland. In de 1st en 2nd grade (groep 3 en 4) is het super druk ingericht. Ik denk dat het in Nederland wat minder druk is (wat ik me kan herinneren). Ook zag ik een pot met snoep. Dat snoep wordt uitgedeeld als kinderen iets goed doen, ondenkbaar in NL wat ik ook heel terecht vind. Wat ik wel heel erg goed vond van de school hier is dat er een wc in de klas zit die ook begaanbaar is voor de rolstoel.
4 September ben ik voor het eerst aan het werk gegaan. Ik mocht een nieuw Nederlands meisje, Jytte, en haar ouders een rondleiding geven over de campus en daarna gingen we lunchen bij de golfbaan.
5 September is Gavin even bij ons langs geweest omdat we ons allebei verveelden. We hebben even een spelletje gespeeld en wat gecomputerd. Daarna heb ik Jytte uitgenodigd om bij ons te komen eten omdat haar ouders die middag terug naar Nederland waren gevlogen. Ik ben even naar CCA gefietst om haar op te halen en heb haar laten zien hoe de safetybus werkt.
6 September heb ik lekkere kaasvlinders gebakken en een enorme omelet voor lunch, YumYumYum. Daarna ben ik naar Jytte gegaan om haar te laten zien hoe je naar de supermarkt komt en heb haar geholpen met het opzetten van een mobiel nummer. Toen ik de tMobile winkel in liep zei de man achter de kassa dat hij mij herkende van meer dan 10 maanden geleden! Ik heb toen blijkbaar samen met Jill veel indruk achter gelaten. Ik herkende hem helemaal niet meer maar hij kon mij alles van die dag nog precies vertellen..... Tja, sommige mensen.....
Wat ik de aankomende dagen ga doen weet ik nog niet maar dat zullen jullie snel genoeg op mijn blog of facebook lezen. :)

Veel liefs Kiki